Interview met een Bridgestone Bandeningenieur: Een kijkje achter de schermen in de wereld van het motorracen
Het motorracen is een wereld vol adrenaline waar elke milliseconde telt. Achter elk succesvol raceteam staat een nauwgezette bandeningenieur. We spraken met Peter Baumgartner, ook wel bekend als "Pit", de toonaangevende motorbandeningenieur bij Bridgestone in het Endurance World Championship, om te ontdekken wat zijn passie drijft, de complexiteit van zijn rol en de uitdagingen waarmee hij wordt geconfronteerd in de snelle wereld van het motorracen.
Wat wekte aanvankelijk uw interesse om bandeningenieur te worden?
"Toen ik een racemonteur was van 20 tot 21 jaar oud, werd ik geïnspireerd door het werk en de verantwoordelijkheid van de bandeningenieur. Ik wilde in die rol stappen om vooruitgang te boeken in de motorracewereld", legde hij uit. "Toen ik ingenieurs met hun binders door de paddock zag lopen, wist ik dat dit was wat ik wilde doen."
Wie of wat inspireerde u om in de motorracewereld te stappen?
"Tijdens een bezoek aan de GP-race van Hockenheim in 1989 met mijn motorfiets slaagde ik erin de paddock te betreden en vroeg Martin Wimmer, een GP250-rijder, om een baan", herinnert hij zich. "Wimmer was mijn held. Aanvankelijk was ik van plan om zijn handtekening te vragen, maar uiteindelijk vroeg ik om een baan. Ik ben begonnen als fan."
Wat achtergrondinformatie: Martin Wimmer, geboren op 11 oktober 1957 in München, is een voormalige Grand Prix motorwegracer uit Duitsland. In de jaren '1980 was het niet ongebruikelijk dat GP-coureurs ook hielpen met het sleutelen, zoals Wimmer vaak deed. Hij had een decennium lange GP-carrière, voornamelijk in de 250cc-klasse, en won in totaal drie 250cc GPs. Zijn beste jaar was 1985, toen hij de Duitse Grand Prix won, twee tweede plaatsen behaalde en het 250cc-seizoen als vierde eindigde.
Wat vindt u het meest belonend aan uw werk als bandeningenieur en waarom?
"De verantwoordelijkheid nemen en zorgen voor het hoogste niveau van veiligheid en prestaties voor het team en de rijder is ongelooflijk belonend," deelde hij.
Kunt u de samenwerking beschrijven tussen de bandeningenieur en het raceteam om de bandenprestaties vóór een race te maximaliseren?
"Binnen het team is het als een driehoek: de bandeningenieur, de suspensieingenieur en de crewchef werken nauw samen om de opmerkingen van de rijder en telemetriegegevens te definiëren en analyseren," legde hij uit. "Deze samenwerking helpt ons om de best mogelijke oplossing te vinden om een veilige en prestatiegerichte uitkomst te bieden met de optimale bandcombinatie. Het veranderen van de band beïnvloedt de instellingen van de motor, dus het gaat om het vinden van het beste pakket."
Wat is het belang van het testen en analyseren van banden tijdens de voorbereidingsfase?
"Data is alles. Bandentesten, prototypetesten, telemetriegegevens en input van de rijder leiden ons naar de keuze van de beste band en de juiste aanpassingen," zei hij. "We beginnen met een referentie, definiëren een doel en nemen beslissingen. Meer grip is niet altijd het doel; bandstabiliteit en duurzaamheid zijn ook cruciaal. De baanomstandigheden en temperaturen variëren enorm, dus we moeten ervoor zorgen dat de banden goed presteren van 5° in Le Mans 's nachts tot 55° in Suzuka."
Kunt u uitleggen op basis waarvan u de banden selecteert en hoe dit de prestaties tijdens de race beïnvloedt?
"De bandenkeuze is gebaseerd op verschillende factoren: baanlayout, bochttypologie (soort bocht, bijvoorbeeld: gesloten bocht, open bocht, 90 graden bocht), tarmac mu (betekent gripindex van het asfalt: ruwheid van het asfalt en het gripniveau), mogelijke weersomstandigheden en andere vertrouwelijke onderwerpen. We vertrouwen ook sterk op onze ervaring."
Hoe zorgt u ervoor dat de banden goed passen bij de specifieke baanomstandigheden?
"Voor elk race-evenement evalueren we de baan met behulp van interne maatregelen en ervaring. We kijken naar de baanlayout en beslissen of we zachter of harder gaan op basis van de bochten," merkte hij op. "Historische gegevens, baanlayout, weersvoorspelling en kennis van de rijder en de motor spelen allemaal een rol."
Hoe monitort u de prestaties van de banden tijdens een race?
"Rondetijd is een duidelijke bevestiging. In EWC-races zijn er 10 tot 27 outs/ins, dus rondetijden zijn cruciaal. Na pitstops controleren we de bandenspanning, de visuele slijtage en de temperatuur," detailleerde hij.
Welke acties onderneemt u als er tijdens een race iets misgaat met de banden?
"Zodra de raceweek begint, hebben we een back-up plan op papier of in gedachten. We hebben plan A, B, C en soms D. Dit is je levensverzekering in de garage," zei hij. "Bijvoorbeeld, tijdens de Bol d’Or 2023 regende het onverwacht op zaterdag. Ik begon vier uur eerder met werken om alle mogelijke scenario's, oplossingen en gevolgen op te schrijven. Alle plannen A, B, C en D werden tijdens die race gebruikt."
Kunt u een voorbeeld geven waarbij uw beslissingen als bandeningenieur een grote impact hadden op de eindresultaten?
"Bij de Estoril 8H Race in 2020 besloot ik een band te gebruiken die niet de eerste keuze van de rijders was. Na de tweede stint, vanwege een te langzame rondetijd, veranderde ik de band. Onze rondetijden verbeterden en we wonnen de race," herinnerde hij zich. "Ik heb veel voorbeelden, maar dit is mijn favoriet omdat de band die ik gebruikte niet werd geprefereerd door de rijder. Deze beslissing benadrukte het belang van de relatie en het vertrouwen tussen de ingenieur en de rijder."
Wat is voor u als bandeningenieur de grootste uitdaging tijdens een EWC-race?
"Zorgen voor de bedrijfsomstandigheden (het controleren van alle maatregelen rond de voorbereiding), oplossingen bieden in moeilijke situaties en in staat zijn om de bandkeuze te veranderen vanwege veranderende omgevings-/baan temperaturen om de hoogste veiligheid voor de rijder te garanderen terwijl de prestaties behouden blijven. Veelzijdigheid is een noodzaak in EWC-races, met veel pitstops en veranderende omstandigheden."
Wat is het verschil met sprintracen?
"Sprintracen (Superbike, MotoGP) richt zich op maximale prestaties over een korte tijd, meestal variërend van 15-40 minuten en tussen 8-24 ronden, zonder pitstops. De bandeningenieur neemt beslissingen op basis van de resultaten van de vrije training en kwalificatie. Bij endurance racen (zoals EWC en nationale endurance races) zijn de races langer, met meer pitstops en veranderende omstandigheden. Als ingenieur moet je rekening houden met temperatuur, dag/nacht overgangen, het weer en bochten, wat het uitdagender maakt. Endurance racen is een hoger niveau van complexiteit."
Hoe verzamelt u gegevens over de prestaties van de banden tijdens een race en welke impact heeft dit op de toekomst van de bandentechniek?
"Na de training en tijdens de race verzamelen we eerst de opmerkingen van de rijder, daarna controleren we de telemetriegegevens om de opmerkingen van de rijder opnieuw te controleren en te bevestigen. We controleren de bandentemperatuur, binnendruk en visuele slijtage. Deze gegevens helpen ons om de bandprestaties en consistentie voor toekomstige races te verbeteren of te veranderen," legde hij uit. "EWC-testen zijn ook cruciaal voor de ontwikkeling van onze massaproductie racebanden, die door iedereen gekocht kunnen worden."
Wat was de meest memorabele race uit uw hele carrière en waarom?
"De race van 2008 in Shanghai met het Yamaha Factory Team en Valentino Rossi was memorabel. Ik besloot een achterband te gebruiken die we nog nooit eerder hadden gebruikt, wat resulteerde in mijn eerste MotoGP-overwinning en Yamaha’s eerste overwinning op Bridgestone-banden met Rossi," herinnerde hij zich met plezier.
Hoe leer je als jonge ingenieur en bereik je dat niveau?
"Bij Bridgestone krijgen jonge ingenieurs duidelijke verantwoordelijkheden en het vertrouwen om beslissingen te nemen. Dit is dezelfde aanpak die ik nu gebruik om jonge ingenieurs te onderwijzen."
Dit diepgaande gesprek met Pit biedt een kijkje in de toewijding en precisie die nodig zijn in de wereld van het motorracen. Van de eerste vonk van inspiratie tot de planning en realtime besluitvorming, het is duidelijk dat bandenengineering zowel een kunst als een wetenschap is, cruciaal voor het succes en de veiligheid van raceteams wereldwijd.
